در سال های اخیر گسترش فعالیت های گروه ها و تشکل های صنفی وکالت به ویژه در حوزه کانون وکلای دادگستری مرکز را شاهد بودیم و در دوسال گذشته تشکیل گروه های جدید متعدد از وقایع و برآمدهای فعالیت صنفی محسوب می شود .
گردهمایی گروه های صنفی و تجمع نمایندگان گروه ها که به منظور ایجاد همدلی و همبستگی و اتحاد صورت گرفته موجبات تشکیل شورا و یا تجمعی از گروه ها را فراهم آورده ، که تحت عنوان شورای تشکل ها فعالیت های گروهی صنفی وکالت در حال اجرا است .
نگاهی به گروه ها و تشکل های صنفی وکالت و آثار پررنگ آن خالی از لطف نیست ، چرا که اولا ً: وجه تمایز گروه های صنفی و گروه های تجاری و غیره به نظر حلقه مفقوده فعالیت های تشکلی می باشد ، ثانیاً: سازو کار اکثر گروه های صنفی با محوریت هدف مشترک تمام تشکل ها اداره نمی شود و تمرکز اقدامات منبعث از تفکر شخص یا تعداد محدودی از اشخاص است .عمده ترین وجه تمایز گروه ها صنفی با سایر تشکل های اجتماعی در ابتدا هدف این گروه ها می باشد که بدیهی است هدف جملگی گروه های مشترک و واحد است و این نتیجه هیچ چیز جز اعتلا جایگاه صنف و نیل به اهداف عالیه آن نیست در ادامه اینکه بر خلاف سایر تشکل های اجتماعی این دسته گروه ها هیچگونه منافع شخصی و یا گروهی را نباید دنبال کند چرا که منفعت تمام اعضاء صنف و خانه وکلا ملاک نظر و عمل است ، از اینرو با کمی مداقه در عملکرد و اقدامات برخی گروه ها بعضاً کسب منافع شخصی اعم از مادی یا معنوی و به طور اخص اعتباری به چشم می خورد و این کجروی تا حدی ادامه می یابد که در هرم کانون وکلا و تا ارکان داخلی آن رسوخ می نماید و نتیجه این می شود که یا اشخاص کارآمد از ارائه خدمات ارزشمند عقیم می مانند و از ورود ایشان به حوزه فعالیت های صنفی که کاملا تبرعاً صورت می گیرد جلوگیری می شود و یا در حین انجام وظیفه باید بخش اعظم توان خود را به حواشی مشغول باشند و در جای دیگر اگر کسی بدون ادعا و با تعصب به منافع صنف قلم و قدم میزند بازهم مورد غرض ورزی قرار می گیرد.
آیا تا به حال این پرسش به اذهان همکاران گروه گرا متبادر گردیده است که نکات اختلافی گروه ها چیست که البته هر موردی که باشد اگر منفعت طلبی و من گرایی نباشد قابل حل است؟ آیا این موضوع مورد توجه قرار گرفته که از من گرایی و یا ما نمایی باید به سمت دستیابی به هدف مشترک گام برداریم ؟
هرچند وکلای جوان و فعال باید از سکان داران خانه وکلا باشند اما این مهم که آیا پیشکسوتان و نامداران صنف باید همچنان به علت اعتبار بخشیدن به صنف مورد حمایت قرار گیرند مورد توجه واقع شده ؟
آیا نگاهی به وکلای دلسوز که تمام توان خود را در جهت حفظ جایگاه خانه جمعی بکار می بندند می اندازیم ؟ چگونه و با چه ابزاری باید تمام وکلا به همدستی و یکصدایی در راستای حفظ حریم و حرمت کانون وکلا جذب شوند ؟ و این مهم که تعداد زیادی از وکلای محترم دادگستری علیرغم اینکه با مدرکی که از خانه خود دریافت نموده منافع مادی و اعتباری کسب می نمایند تا حال به این اندیشه افتاده اند کانون وکلا با بودجه مستقل اعضاء خود اداره و فعالیت می نماید و ضرورت دارد در سرنوشت آن متعصب باشند و حداقل همیاری که شرکت درانتخابات هیئت مدیره است را جدی بگیرند؟
آندسته اقل و جزء که یا فردی و یا گروهی صرفا منافع تجاری را پی می گیرند و بعضاً بدون در نظر داشتن منافع تحصیلی خودشان از این خانه تیشه به ریشه آن می زنند آیا به دنبال مقاصد و یا منافعی فراتر از محصولات صنف خود افتاده اند و احیاناً به دنبال جلب منافع دولتی و یا دسترسی به نوعی حکومت باشند… چه تعداد از گروه ها و تشکل ها که فلسفه تشکیل آنها بایستی دغدغه ها ی صنفی و اعضاء صنف باشد ، و حتی فرد فرد وکلای دادگستری ، تا به حال به دنبال حمایت قانونی متحد از اعضاء صنف خود که در بند هستند بوده اند؟
آنچه که اهمیت دارد توجه به تاثیر اتحاد و همدلی و همبستگی در حفظ استقلال است، ما گفتن و ما بودن و برا ی هدف مشترک گام برداشتن ، اقتدار استقلال و محافظت و استمرار آنرا در بردارد. امید است تمام گروهها و وکلا دست در دست با علم و اقدام برای هدف مشترک ، راهکار و ابزار و نیروهای دلسوز و اصلح را در مسیر خود قرار دهند تا این نهاد دیرپای مدنی با توانی بیش از پیش نسبت به احقاق حقوق و مبارزه در جهت حفظ حقوق آحاد مردم و اجتماع این مرز و بوم اقدام نماید.
منبع : نقش نو
