به گزارش روابط عمومی اسکودا، به مناسبت هفتادمین سالروز استقلال کانون وکلای دادگستری، روسای کانونهای وکلای دادگستری، در یادداشتهایی با عنوان «نگاهی به نهاد وکالت پس از هفتاد سال استقلال» به تببین دیدگاههای خود پیرامون استقلال نهاد وکالت و جامعه وکلای دادگستری میپردازند.
رضا نوروزیان، رئیس کانون وکلای دادگستری خراسان شمالی در یادداشت پیشرو که به مناسبت هفتادمین سالگروز استقلال کانون وکلای دادگستری به رشته تحریر درآورده است از چشم انداز روشن و پرفروغ آینده نهاد وکالت میگوید.
متن کامل یادداشت که در ویژهنامه هفتادمین سالروز استقلال کانون وکلای دادگستری ایران با عنوان «وکیل مردم» و توسط روابط عمومی اسکودا منتشر شده، به شرح ذیل است:
چشمانداز آینده نهاد وکالت؛ روشن و پرفروغ
نهاد وکالت، این درخت دیرپا و نمود مدنیت که میتوان گفت در حال حاضر تنها نهاد مستقل در ایران است، طی این سالها در معرض هجمهها و آسیبهای فراوانی بوده، اما به همت دلسوزان عرصه عدالت و آزادگی، تاکنون پابرجا و استوار ایستاده است.
سالی که سپری شد یکی از دشوارترین سالها برای جامعه وکالت بود. ضابطهمند و قانونی بودن هر تشکلی، ضامن بقای آن خواهد بود، اما چه بهتر که این ضوابط از سوی دلسوزان برخاسته از داخل همین صنف، سروشکل قانونی به خود بگیرد.
آفت هر جامعهای تصمیمگیری افراد غیرمتخصص در امور تخصصی است و متأسفانه جامعه وکالت نیز از این گزند مصون و محفوظ نمانده است.
همواره باید این نکته را در نظر داشت که با حضور وکیل مستقلی که بیم و هراس ازدستدادن جایگاه خود را ندارد، میتوان به صیانت از حقوق مردم و دادرسی عادلانه چشم داشت.
اگر وکیل مستقل نباشد و محاجه قانونی با قاضی و حاکمیت برای اجرای قانون، عواقب فراقانونی برای وکیل در پی داشته باشد، نمیتوان امیدی برای پیشرفت این نهاد مدنی در جامعه داشت.
آنجا که مردم باور داشته باشند که پایههای جامعه بر اساس قانون استوار شده و همه در برابر قانون مساوی هستند و پرسشگری حق هر شهروندی است و پاسخگویی تکلیف هر مسئول، جامعه بهسوی رشد و تعالی گام خواهد برداشت و این همان جایی است که جایگاه وکیل عیان و حضورش نمایان خواهد شد.
وکلا حلقه واسط میان حاکمیت و مردم هستند تا اولاً بتوانند مطالبات مردم را به شکلی قانونمند بیان و منتقل و ثانیا تکالیف قانونی ایشان را هم گوشزد کنند.
در این میانه، حضور وکیل نهتنها حلقه اتصال برای تسهیل ارتباط است، بلکه ناظری است که در عین بیطرفی با آگاهی از مقررات و قوانین، هرجا که حقی در معرض تضییع است درصدد دفاع از آن برمیآید.
وظیفه وکیل صرفا حضور در محکمه و دفاع از حقوق موکل نیست، وکیل بهعنوان یک حقوقدان ناظر بر اجرای صحیح قانون در جامعه است و هرجا که تخطی از قانون را ببیند بایستی دلسوزانه آن را بیان کند. اگر چنین نظارتی نباشد و یا ترس از بیان حقایق و حقوق عامه وجود داشته باشد، نباید امیدی به بهروزی آن جامعه داشت.
به نظر میرسد امروزه مدیران نهاد وکالت بایستی با استفاده از ظرفیتهای قانونی و رایزنیهای علمی تلاش مضاعفی برای قانونمداری (در نهاد وکالت و جامعه) انجام دهند و با ارائه طرحها و آییننامههایی که تضمینکننده استقلال این درخت کهنسال در جامعه مدنی است، برای رشد و پیشرفت آن تلاش کنند.
شاید یکی از مسائل حیاتی که تمام مسئولان نهاد وکالت باید برای آن اهمیت ویژهای قائل شوند، بهبود و ارتقای جایگاه وکیل و وکالت در سطح جامعه است.
امروزه با توجه به رسانههای دیداری و شنیداری رسمی که تماما در اختیار حاکمیت است، تصویری ناصحیح و غلط از وکیل و وکالت عرضه شده که آسیبهای بسیاری در پی داشته است.
نگاه سنتی مدیریت، اینگونه بود که مردم خودشان تشخیص میدهند و متوجه نادرستی این تبلیغات میشوند، بنابراین نیاز به کار رسانهای و آگاهسازی عمومی را چندان مهم نمیدیدند، اما امروزه جدای از رادیو و تلویزیون، تأثیر شگفتانگیز فضای مجازی و اثرگذاری آن بر آحاد جامعه را میبینیم که چگونه یک مصاحبه، اظهارنظر و یا کلیپ میتواند موج بزرگی در جامعه ایجاد کند، لذا برای ارتقای سطح ارتباط با جامعه، لزوم بازنگری در شیوههای ارتباطی و استفاده از متخصصان این دانش ضروری به نظر میرسد.
یکی از کاربردیترین شیوههای ارتباطی، ساخت و ارائه کلیپهای تخصصی و آشناسازی افراد جامعه با حقوق قانونی خود و نشر آن به طرق مقتضی در شبکههای خانگی و امثال آن است. باید پذیرفت که ارتباطات یک علم روزآمد است و استفاده صحیح از آن میتواند موجب تحولات شگفتی در جامعه وکالت شود.
به طور قطع در میان وکلای جوانی که همهساله ردای وکالت بر تن میکنند، جدای از علم و دانش حقوقی و بهروز که دارند، تخصصهای ارزشمندی وجود دارد که بهرهگیری از آنها موجب تقویت بنیان وکالت خواهد شد.
با وجود تلاش پیگیر و شبانهروزی وکلای باسابقه و همت جوانان دغدغهمند و پرشور، چراغ امید این خانه همواره تابناک و چشمانداز آینده وکالت روشن و پرفروغ است.
به امید حاکمیت بدون تنازل قانون در تمام عرصههای جامعه.
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید/ هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند